Η αναγκαιότητα της πίστης και των έργων στη σωτηρία του ανθρώπου

Εισαγωγή

Κηρύττω τον λόγο του Θεού τα τελευταία 38 χρόνια. Ωστόσο, πιστεύω ότι το κήρυγμα που θα ακούσετε από μένα σήμερα είναι το πιο σημαντικό κήρυγμα που έχω κηρύξει ποτέ.

Σας το λέω, γιατί αφορά την αιώνια σωτηρία της πολύτιμης ψυχής μας.

Βασίζεται σε ένα ερώτημα με το οποίο πολλοί Χριστιανοί φαίνεται να αγωνίζονται:

«Αρκεί μόνο η πίστη για να σωθεί κανείς ή πρέπει η πίστη να συνοδεύεται από έργα;».

Προς Ρωμαίους (2)

 

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

 

Α. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ΣΤΟΥΣ ΑΜΑΡΤΩΛΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

 

α:18-γ:20

 

1. Ανάλυση

Η δικαιοσύνη είναι το κλειδί στη σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Ο άνθρωπος είναι ασεβής κι έτσι δεν μπορεί να έχει κοινωνία με τον Θεό της άπειρης αγιότητας, του οποίου ο θρόνος έχει εγκαθιδρυθεί εν δικαιοσύνη.

Προς Εβραίους (4)

 

ΜΕΡΟΣ IV

 

Α. ΓΕΝΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ

ι:38  «Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως και εάν τις συρθή οπίσω, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται εις αυτόν»

Αυτό το κεφάλαιο είναι πάρα πολύ σημαντικό. Κάθε Χριστιανός πρέπει να το μελετήσει πολύ καλά εξαιτίας της σπουδαιότητας που έχει για την πίστη στην προσωπική του ζωή. Είναι γνωστό σαν «το κεφάλαιο της πίστης».

Η έκθεση και επεξήγηση πάνω στο θέμα της πίστης έχει να κάνει με τη δήλωση που έγινε πριν στο Εβρ.ι:38 «Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως». Αυτό είναι παραπομπή απ’ το βιβλίο του Αβακκούμ β:4 της Π.Δ.

Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΟΥΔΑ (1)

Α. Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Η επιστολή αυτή γράφτηκε από τον Ιούδα, τον αδελφό του Ιακώβου και ετεροθαλή αδελφό του Ιησού (Ιούδας 1). Αναφέρεται στα παρακάτω εδάφια: Ματθ.ιγ:55 και Μάρκ.ς:3.

Ο Ιούδας δεν ήταν απόστολος. Μετά την ανάσταση του Κυρίου μας παραδέχτηκε το Μεσσιανικό έργο του αδελφού του. Κατά τη διάρκεια της διακονίας του Κυρίου μας, ο Ιούδας ήταν άπιστος. Μετά την εμφάνιση του Ιησού στον Ιάκωβο πίστεψε ο Ιούδας.

Από τα προβλήματα στο θρίαμβο

 Ιακώβου α:1-4

H διαφορά ανάμεσα σ’ αυτόν που είναι γνήσιος χριστιανός και σ’ αυτόν που απλά λέει ότι είναι χριστιανός, φαίνεται από το πώς αντιδρούν στις δύσκολες καταστάσεις.

Και αυτή τη διαφορά μπορεί να την καταλάβει κάθε άνθρωπος, ακόμη και αν δεν έχει καμία σχέση με τα πράγματα του Θεού.

Βλέπετε, πολλοί άνθρωποι έχουν εμπιστοσύνη στην πίστη τους, πιστεύουν ότι είναι σταθεροί. Όμως αυτή η πίστη πρέπει να ελεγχθεί στις δυσκολίες, στις απογοητεύσεις.

Το πώς ένας άνθρωπος χειρίζεται  τα προβλήματά του, θα αποκαλύψει αν η πίστη του είναι ζωντανή ή νεκρή, γνήσια ή ψεύτικη.

Αυτή είναι μια αλήθεια που τη βρίσκουμε μπροστά μας συχνά.

Μετάνοια, βάπτισμα στο νερό και έργα

  

Μπορούμε να πούμε ότι η μετάνοια και το βάπτισμα στο νερό είναι έργα; Δεν είναι έργα με την έννοια ενεργειών που ο άνθρωπος πρέπει να κάνει προκειμένου να κερδίσει ή να βοηθήσει στη σωτηρία.

Είναι όμως έργα που φανερώνουν την ύπαρξη σώζουσας πίστης, η οποία εκφράζεται με τη μετάνοια, το βάπτισμα στο νερό και τη λήψη του Αγίου Πνεύματος.

Ο άνθρωπος από μόνος του δεν έχει δύναμη να στραφεί από την αμαρτία. Ο Θεός είναι που τον οδηγεί σε μετάνοια και του χορηγεί τη δύναμη για να μετανοήσει. Ο Θεός εργάζεται τη μετάνοια στον άνθρωπο, αλλάζοντας τον τρόπο σκέψης και την πορεία που ακολουθεί.

Συνεχόμενη πίστη

 

 

Η σώζουσα πίστη δεν είναι μια προσωρινή κατάσταση, αλλά μια συνεχής σχέση με τον Ιησού Χριστό.

Δεν σωζόμαστε με την πίστη που έχει να κάνει με μια χρονική στιγμή μόνο. Μάλλον «Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως» (Ρωμ.α:17  Γαλ.γ:11  Αβακ.β:4).

Στην Κολ.β:6 λέει: «Καθώς λοιπόν παρελάβετε τον Χριστόν Ιησούν τον Κύριον, εν αυτώ περιπατείτε». Όπως Τον δεχτήκαμε με πίστη, έτσι πρέπει να συνεχίσουμε να εξασκούμε πίστη σ’ Αυτόν.

Η Γραφή συχνά αναφέρεται στην πίστη σε ενεστώτα χρόνο προκειμένου να φανερώσει τη συνέχεια:

«Διότι τόσον ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε έδωκε τον Υιόν αυτού τον μονογενή, δια να μη απολεσθή πάς ο πιστεύων εις αυτόν, αλλά να έχη ζωήν αιώνιον».

Πίστη και υπακοή

 

Ο Παύλος, περισσότερο από κάθε άλλον συγγραφέα, έδωσε έμφαση στην δικαίωση δια πίστεως, αλλά την ίδια στιγμή επέμεινε δυναμικά στο γεγονός ότι η σώζουσα πίστη είναι αχώριστη από την υπακοή.

Έγραψε ότι το μυστήριο του απολυτρωτικού σχεδίου του Θεού, η εκκλησία, έχει γίνει γνωστό «εις πάντα τα έθνη, προς υπακοήν πίστεως» (Ρωμ.ις:26).

Η χάρη του Θεού φέρνει «υπακοήν πίστεως» (Ρωμ.α:5).

Ο Ιησούς εργάστηκε μέσα από τον Παύλο «προς υπακοήν των εθνών» (Ρωμ.ιε:18).

Το ίδιο και ο Λουκάς αναφέρει ότι ένας μεγάλος αριθμός ιερέων «υπήκουον εις την πίστην» (Πράξ.ς:7).

Η πίστη και η υπακοή είναι τόσο στενά συνδεδεμένες, ώστε έλλειψη υπακοής στο Θεό να είναι απόδειξη έλλειψης πίστης:

«Αλλά δεν υπήκουσαν πάντες εις το ευαγγέλιον διότι ο Ησαΐας λέγει, Κύριε, τις επίστευσεν εις το κήρυγμα ημών;» (Ρωμ.ι:16).

ΧΑΡΗ ΚΑΙ ΠΙΣΤΗ

  

«Διότι κατά χάριν είσθε σεσωσμένοι δια της πίστεως και τούτο δεν είναι από σας Θεού το δώρον ουχί εξ έργων, δια να μη καυχηθή τις»  (Εφεσ.β:8-9).

 

Ορισμός της χάρης

 

Χάρις είναι η εύνοια του Θεού προς τον άνθρωπο που δεν την άξιζε. Είναι ένα δώρο του Θεού στον άνθρωπο. Η λέξη εννοεί ότι η σωτηρία είναι μια ευλογία που κανείς δεν δικαιούται, δεν κερδίζεται, αλλά απονέμεται δωρεάν από τον Θεό. Ο Θεός κάνει όλο το έργο που σχετίζεται με την σωτηρία μιας ψυχής. Ο άνθρωπος δεν μπορεί να βοηθήσει τον Θεό στην σωτηρία του, δεν μπορεί να συμβάλλει σ’ αυτήν. Το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να δεχτεί ή να απορρίψει το έργο που ο Θεός έχει κάνει κι είναι πρόθυμος να κάνει απ’ τη μεριά Του.

ΧΩΡΙΣ ΦΟΒΟ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν ξέρουν γιατί ζουν. Η ζωή περνάει, κι αυτοί μπλεγμένοι στον έντονο ρυθμό της εποχής μας δεν βρίσκουν χρόνο ούτε για να σκεφτούν.

Είναι τραγικό να ζει κανείς χωρίς σκοπό. Μόνο να κουράζεται, να υποφέρει, να τρώει, να κοιμάται. Αυτό δεν είναι ζωή.

Γι’ αυτό πολλοί είναι δυστυχισμένοι βαθιά μέσα στην ψυχή τους, παρόλα τα αγαθά που ίσως έχουν.

Κάθε άνθρωπος έρχεται στον κόσμο μ’ ένα ανώτερο σκοπό: να του δοθεί η ευκαιρία να γνωρίσει το Δημιουργό του, να Τον εμπιστευτεί, για να του προσφέρει τη σωτηρία.

Φυσικά, ο καθένας μπορεί να πιστεύει ότι θέλει. Κανείς όμως κατά βάθος δεν θα ήθελε να πιστεύει κάτι που είναι λάθος.

Τι αξία έχει να χάνεις το χρόνο σου κάνοντας πράγματα που δεν τα θέλει ο Θεός;

Δεν αξίζει να πιστεύεις λάθος.

Η ζωή είναι σύντομη.

Ας τη ζήσουμε κάνοντας το θέλημα του Θεού.

Πιστεύεις πως υπάρχει ουρανός;

 

Επικίνδυνες Ερωτήσεις:

Εβρ.ια:13-16, Λουκ.ιβ:13-21, Αποκ.ζ:13-17

Τι να τον κάνω τον ουρανό, όταν εδώ έχω ό,τι θέλω; Τι να τον κάνω τον ουρανό, όταν έχω δώσει την καρδιά μου στο Χριστό, έχω τακτοποιήσει το μέλλον μου και περνάω καλά; Πόσο πιο καλά δηλαδή μπορεί να είναι εκεί; Τι παραπάνω θα έχω; Και γιατί να επιθυμώ δρόμους από χρυσάφι, ή σπίτι στον ουρανό, όταν έχω το Village Center, το Starbucks, το Allou, το The Mall, όλο τον κόσμο στα πόδια μου με το ίντερνετ, παιχνίδια με εικονική πραγματικότητα στους υπολογιστές, πολυκαταστήματα με όλα τα είδη, πολυτέλεια......

Γιατί ο ληστής στον σταυρό είχε μεγαλύτερη πίστη από τους περισσότερους μαθητές;

Όταν συζητάμε για τον ληστή στον σταυρό, συνήθως εστιάζουμε στην εγκυρότητα της ειλικρινούς του μετάνοιας.

Ομολόγησε σαφώς την αμαρτία του και πίστεψε στον Ιησού και την Βασιλεία του Θεού (Λουκ.κγ:39-42). 

Αλλά πρόσφατα σκεφτόμουν την απίστευτη πίστη του ληστή. Επιτρέψτε μου να εξηγήσω:

✔ Όταν συνελήφθη ο Ιησούς, οι μαθητές Τον εγκατέλειψαν (Μάρκ.ιδ:50).

✔ Ο Πέτρος τον αποκήρυξε (Ματθ.κς:69-75).

✔ Οι γυναίκες που ήταν παρούσες στην σταύρωση, αρχικά στέκονται σε απόσταση και αργότερα κινούνται προς τον σταυρό με τον Ιωάννη (Μάρκ.ιε:40-41, Ιωάν.ιθ:25-27). Ωστόσο, δεν περίμεναν να αναστηθεί ο Χριστός (Μάρκ.ις:3).

ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ

Εβρ.ι:38 Ο δε δίκαιος θέλει ζήσει εκ πίστεως· και εάν τις συρθή οπίσω, η ψυχή μου δεν ευαρεστείται εις αυτόν.

Α’ Ιωάν.ε:4 Διότι παν ό,τι εγεννήθη εκ του Θεού νικά τον κόσμον· και αύτη είναι η νίκη η νικήσασα τον κόσμον, η πίστις ημών.

Ματθ.θ:28,29 Και ότε εισήλθεν εις την οικίαν, επλησίασαν εις αυτόν οι τυφλοί, και λέγει προς αυτούς ο Ιησούς· Πιστεύετε ότι δύναμαι να κάμω τούτο; Λέγουσι προς αυτόν· Ναι, Κύριε. Τότε ήγγισε τους οφθαλμούς αυτών, λέγων· Κατά την πίστιν σας ας γείνη εις εσάς.

Ο προφήτης Ησαΐας μας δίνει μια εικόνα από την αίθουσα του θρόνου του Θεού:

Ησ.ς:1-3 Κατά το έτος εν ω απέθανεν Οζίας ο βασιλεύς, είδον τον Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού και επηρμένου, και το κράσπεδον αυτού εγέμισε τον ναόν. Άνωθεν αυτού ίσταντο Σεραφείμ ανά εξ πτέρυγας έχοντα έκαστον με τας δύο εκάλυπτε το πρόσωπον αυτού και με τας δύο εκάλυπτε τους πόδας αυτού και με τας δύο επέτα. Και έκραζε το εν προς το άλλο και έλεγεν, Άγιος, άγιος, άγιος ο Κύριος των δυνάμεων πάσα η γη είναι πλήρης της δόξης αυτού.

Με την πίστη κατανοούμε τον κόσμο και την ζωή

 
Εβρ.ια:1-3

Οι άνθρωποι προς τους οποίους γράφτηκε η επιστολή αυτή, είχαν τον πειρασμό να επιστρέψουν στον Ιουδαϊσμό και να εμπιστευθούν τον νόμο του Μωυσή για την ζωή τους για διάφορους λόγους.

Ένας, ήταν ο διωγμός που αντιμετώπιζαν. Ένας άλλος, ήταν πως μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες πίεσης, το να ανήκει κάποιος σε μια ήδη γνωστή θρησκεία ήταν πιο εύκολο από το να ακολουθεί μια «σέκτα» όπως ήταν ο χριστιανισμός ακόμη την εποχή εκείνη.

Υπήρχε ακόμα ο κίνδυνος να εμπιστευθούν τελικά ορατά πράγματα παρά τον αόρατο Θεό. Υπήρχε κίνδυνος αντί να πάνε προς την ωριμότητα και την τελειότητα να πισωγυρίσουν. Γι’ αυτό γράφει:

Υποστηρίζοντας την πίστη μας!

Πρόσφατα κάποιος μου είπε ότι πρέπει να σταματήσω να προσπαθώ να υπερασπιστώ τον Θεό και τον λόγο Του επειδή ο Θεός μπορεί να υπερασπιστεί τον εαυτό Του.

Αυτό το άτομο δεν συνειδητοποίησε ότι το να αγωνιζόμαστε για την πίστη μας είναι απαραίτητο και σημαντικό.

⮞ Υποστηρίζω δεν είναι παθητικό ρήμα. Περιλαμβάνει προσπάθεια και πάθος:

Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ, ΜΟΝΟ ΠΙΣΤΕΥΕ !

Ο Κύριος αναλαμβάνει δράση όταν πιστεύουμε!

«Και αποκριθείς ο Ιησούς, λέγει προς αυτούς· Έχετε πίστιν Θεού. Διότι αληθώς σας λέγω ότι όστις είπη προς το όρος τούτο, Σηκώθητε και ρίφθητι εις την θάλασσαν, και δεν διστάση εν τη καρδία αυτού, αλλά πιστεύση ότι εκείνα τα οποία λέγει γίνονται, θέλει γείνει εις αυτόν ό,τι εάν είπη. Διά τούτο σας λέγω, Πάντα όσα προσευχόμενοι ζητείτε, πιστεύετε ότι λαμβάνετε, και θέλει γείνει εις εσάς» (Μάρκ.ια:22-24).

Είναι μεγάλη ευχαρίστηση για τον Κύριο να κάνει αυτό που Του ζητάμε όταν κινούμαστε με πίστη! Η πίστη ευαρεστεί τον Κύριο και ελκύει την προσοχή Του.

Όταν η προσοχή μας είναι στραμμένη σ’ Εκείνον, η προσοχή Του είναι στραμμένη σ’ εμάς. Όταν ψάχνουμε τρόπους να Τον ευαρεστήσουμε, Εκείνος ψάχνει τρόπους να ευαρεστήσει εμάς και να κάνει αυτό που Του ζητάμε.

«χωρίς δε πίστεως αδύνατον είναι να ευαρεστήση τις εις αυτόν· διότι ο προσερχόμενος εις τον Θεόν πρέπει να πιστεύη ότι είναι και γίνεται μισθαποδότης εις τους εκζητούντας αυτόν» (Εβρ.ια:6).

μισθᾰποδότης: -ου, ο ἀποδιδοὺς τὸν μισθόν, ο ἀνταμείβων

Κλήση αφύπνισης του Θεού

Ο Θεός δεν σε είδε προ καταβολής κόσμου για να ζεις μια ζωή χωρίς νόημα. Σε έβαλε σ’ αυτόν τον πλανήτη επειδή έχει ένα σχέδιο και ένα σκοπό για την ζωή σου, ακριβώς εδώ, όπου κι αν είσαι.

Κατανοώντας τις περιστάσεις που ζούμε, πρέπει κάτι να κάνεις. Ήρθε η ώρα να ξυπνήσεις από τον ύπνο σου, γιατί η σωτηρία μας είναι πιο κοντά τώρα απ' ό,τι όταν πιστέψαμε για πρώτη φορά. 

Ρωμ.ιγ:11 Και μάλιστα, εξεύροντες τον καιρόν, ότι είναι ήδη ώρα να εγερθώμεν εκ του ύπνου· διότι είναι πλησιεστέρα εις ημάς η σωτηρία παρ' ότε επιστεύσαμεν.

Ρωμ.ιγ:12 Η νυξ προεχώρησεν, η δε ημέρα επλησίασεν· ας απορρίψωμεν λοιπόν τα έργα του σκότους και ας ενδυθώμεν τα όπλα του φωτός.

Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΚΡΥΒΕΤΑΙ !

Κάποιοι πιστεύουν ότι ο Θεός κρατάει την ανθρωπότητα σε απόσταση. Θεωρούν ότι έχει αποσυρθεί, είναι αμέτοχος και στέκεται απαθής απέναντι στην δημιουργία Του.

Είναι πολύ γνωστή η ερώτηση που τόσο συχνά ακούγεται: «Που είναι ο Θεός;».

Η Γραφή μας λέει:

Α’ Τιμ.γ:16 Και αναντιρρήτως το μυστήριον της ευσεβείας είναι μέγα· ο Θεός εφανερώθη εν σαρκί, εδικαιώθη εν πνεύματι, εφάνη εις αγγέλους, εκηρύχθη εις τα έθνη, επιστεύθη εις τον κόσμον, ανελήφθη εν δόξη.

Κάποτε ο Φίλιππος ρώτησε τον Κύριο:

ΕΧΕΙΣ ΤΗΝ ΥΠΕΡΤΑΤΗ ΔΥΝΑΜΗ!

Αυτός που ζει μέσα σε φόβο γίνεται σύμμαχος του διαβόλου – είτε το θέλει, είτε όχι. Ο φοβισμένος άνθρωπος βοηθάει τον εχθρό να πραγματοποιήσει τα σχέδιά του στην γη. Ο φόβος είναι μια μόλυνση, μια αρρώστια της ψυχής. Και δυστυχώς, είναι μεταδιδόμενη ακόμα και ανάμεσα σε Χριστιανούς.

Ιησ.ς:10 Και προσέταξεν ο Ιησούς τον λαόν, λέγων, Δεν θέλετε αλαλάξει, ουδέ θέλει ακουσθή η φωνή σας, ουδέ θέλει εξέλθει λόγος εκ του στόματός σας, μέχρι της ημέρας καθ' ην θέλω σας ειπεί να αλαλάξητε· τότε θέλετε αλαλάξει.

Είμαι σίγουρος ότι ο λόγος για τον οποίο ο Θεός απαγόρευσε στον λαό Ισραήλ να μιλάει, καθώς περπατούσαν γύρω από τα τείχη της Ιεριχώ, ήταν για να μη διασπείρουν ανάμεσά τους αμφιβολία και φόβο.

Πίστη και Άγιο Πνεύμα

Η πίστη, θα οδηγήσει ακόμα στη λήψη της δωρεάς του Αγίου Πνεύματος. Ο Ιησούς είπε: «Όστις πιστεύει εις εμέ, καθώς είπεν η γραφή, ποταμοί ύδατος ζώντος θέλουσι ρεύσει εκ της κοιλίας αυτού» (Ιωάν.ζ:38).

Ο Ιωάννης εξήγησε ότι ο Ιησούς μιλούσε για το Άγιο Πνεύμα: «Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος, το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις αυτόν διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα Άγιον επειδή ο Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη» (Ιωάν.ζ:39).

Ο Πέτρος δίδαξε ότι το δώρο ή το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος δίδεται σε όλους όσους πιστέψουν στον Κύριο Ιησού Χριστό. Ταύτισε την εμπειρία του Κορνήλιου με το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος την ημέρα της Πεντηκοστής και ρώτησε: «εάν λοιπόν ο Θεός έδωκεν εις αυτούς την ίσην δωρεάν ως και εις ημάς, διότι επίστευσαν εις τον Κύριον Ιησούν Χριστόν, εγώ τις ήμην ώστε να δυνηθώ να εμποδίσω τον Θεόν;» (Πράξ.ια:15-17). Με άλλα λόγια, ο Πέτρος θεωρούσε ότι αν κάποιος λέει ότι πιστεύει στον Ιησού Χριστό, πρέπει να έχει Πνεύμα Άγιο.