Πως λατρεύεις τον Θεό;

 

Αν έπρεπε να συναντηθείς ΤΩΡΑ, πρόσωπο με πρόσωπο με τον Ιησού, τι θα έκανες;

•     Θα φοβόσουν;
•     Θα παρέμενες απλά στη θέση σου;
•     Θα γονάτιζες;
•     Θα έπεφτες να προσκυνήσεις;
•     Θα μπορούσες να πεις κάτι;
•     Θα μιλούσες στον ενικό ή στον πληθυντικό;

Προς Κολοσσαείς (2)

 

ΜΕΡΟΣ ΙΙ

 

Α. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β’

1. Λαοδίκεια

β:1

Ο Παύλος θα ήθελε οι Κολοσσαείς και οι Λαοδικείς να καταλάβαιναν τον μεγάλο αγώνα του γι’ αυτούς.

Η Λαοδίκεια απείχε από τις Κολοσσαίς περίπου 16 χλμ. έτσι αυτή η επιστολή θα μπορούσε να διαβαστεί και από την εκκλησία των Λαοδικαίων.

Α΄ Τιμοθέου (2)

 

H. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΑΙΩΝΙΟΣ ΘΕΟΣ

α:17

Ο Παύλος εδώ εκρήγνυται σε δοξολογία και λατρεία επειδή αν και ο πρώτος των αμαρτωλών τώρα είναι σωσμένος και δηλώνει ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός. Ο μόνος Θεός που ο Παύλος λατρεύει είναι αιώνιος, αόρατος, άφθαρτος και πάνσοφος.

Α΄ Κορινθίους (4)

 

Α. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ

 

Α’ Κορ.ια:6-16 & ιδ:34,35

Στο κεφ.ια ο Παύλος ασχολήθηκε με την σωστή συμπεριφορά την ώρα της λατρείας στην εκκλησία. Η συμπεριφορά της γυναίκας έπρεπε να βασίζεται στην αρχή της υποταγής στον άντρα. Το επίμαχο θέμα του Παύλου είχε να κάνει με την εξουσία. Η γυναίκα κάλυπτε το κεφάλι της σαν σημείο αναγνώρισης της εξουσίας του άντρα της και ο άντρας άφηνε το κεφάλι του ακάλυπτο για να φανερώσει την εξουσία του Χριστού.

...να έχω ζήλο για τη γνήσια και καθαρή λατρεία...

 

Ησαΐας νς:1-8, Ιερεμίας ζ:1-15, Μάρκος ια:11-18

  

«Και εισήλθεν ο Ιησούς εις Ιεροσόλυμα και εις το ιερόν· και αφού περιέβλεψε πάντα, επειδή η ώρα ήτο ήδη προς εσπέραν, εξήλθεν εις Βηθανίαν μετά των δώδεκα» (Μάρκ.ια:11). 

Τα πλήθη έχουν διαλυθεί, και η ώρα είναι περασμένη. Οι μαθητές και ο Κύριος είναι κουρασμένοι, αφού η Ιεριχώ από όπου ήρθαν ποδαρόδρομο ήταν περίπου 25 χιλιόμετρα μακριά.

Η ερώτηση είναι, και γιατί μας το λέει αυτό ο ευαγγελιστής; Τι σημασία έχει αυτή η πληροφορία; Τι νόημα έχει να ξέρουμε ότι ο Χριστός μπήκε στο ναό το βράδυ και βγήκε επειδή ήταν αργά;

Σίγουρα δεν έχει σκοπό να μας δείξει τον Ιησού σαν έναν από τους πολλούς προσκυνητές που έρχεται στην Ιερουσαλήμ και θέλει να δει τον ναό, μαζί με τα υπόλοιπα αξιοθέατα!  

Επιστολές (8)

 

ΠΡΩΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

 

 

Α. Η ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ ΣΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΛΑΤΡΕΙΑ

 

Α’ Κορ.ια:6-16 & ιδ:34,35

Στο κεφ.ια ο Παύλος ασχολήθηκε με την σωστή συμπεριφορά την ώρα της λατρείας στην εκκλησία. Η συμπεριφορά της γυναίκας έπρεπε να βασίζεται στην αρχή της υποταγής στον άντρα. Το επίμαχο θέμα του Παύλου είχε να κάνει με την εξουσία. Η γυναίκα κάλυπτε το κεφάλι της σαν σημείο αναγνώρισης της εξουσίας του άντρα της και ο άντρας άφηνε το κεφάλι του ακάλυπτο για να φανερώσει την εξουσία του Χριστού.

Πριν ο Παύλος διορθώσει τις γυναίκες, τις επαίνεσε για τις παραδόσεις που είχαν φυλάξει. Επιθυμία του ήταν ν’ ακολουθήσουν τον Χριστό τόσο πολύ, όσο κι εκείνος. Ο Χριστός ατιμαζόταν, αν κάποιος άντρας προσευχόταν με σκεπασμένο το κεφάλι. Ήταν όνειδος για την γυναίκα να έχει το κεφάλι της κουρεμένο η ξυρισμένο, γιατί αυτό έδειχνε ότι δεν υποτασσόταν στον άντρα. Ο άντρας είναι η δόξα και εικόνα του Χριστού και η γυναίκα είναι η δόξα του άντρα.

ΕΜΕΙΣ ΠΟΙΟΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ;

 

Ιωάν.δ:21-24 Λέγει προς αυτήν ο Ιησούς· Γύναι, πίστευσόν μοι ότι έρχεται ώρα, ότε ούτε εις το όρος τούτο ούτε εις τα Ιεροσόλυμα θέλετε προσκυνήσει τον Πατέρα. Σεις προσκυνείτε εκείνο το οποίον δεν εξεύρετε, ημείς προσκυνούμεν εκείνο το οποίον εξεύρομεν, διότι η σωτηρία είναι εκ των Ιουδαίων. Πλην έρχεται ώρα, και ήδη είναι, ότε οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα εν πνεύματι και αληθεία· διότι ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν. Ο Θεός είναι Πνεύμα, και οι προσκυνούντες αυτόν εν πνεύματι και αληθεία πρέπει να προσκυνώσι.

Ο Ιησούς δίδαξε ότι το αποκλειστικό αντικείμενο λατρείας είναι ο Πατέρας, και ότι «οι αληθινοί προσκυνηταί θέλουσι προσκυνήσει τον Πατέρα» (υπάρχουν πολλοί προσκυνητές, αλλά δεν είναι αληθινοί, αλλά ο Πατήρ τοιούτους ζητεί τους προσκυνούντας αυτόν).

Γιατί ο Ιησούς αποδέχτηκε λατρεία; Είναι επειδή Αυτός είναι ο Πατέρας εν σαρκί:

Η ΟΥΣΙΑ ΤΗΣ ΛΑΤΡΕΙΑΣ

Έχουμε μπει πλέον, στην ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ!

Ο Θεός επιτρέπει να γκρεμίζονται κάποια πράγματα, για να καταλάβουμε ποια είναι η ουσία των πραγμάτων!

«Ας μη βασιλεύη λοιπόν η αμαρτία εν τω θνητώ υμών σώματι, ώστε κατά τας επιθυμίας αυτού να υπακούητε εις αυτήν, μηδέ παριστάνετε τα μέλη σας όπλα αδικίας εις την αμαρτίαν, αλλά παραστήσατε εαυτούς εις τον Θεόν ως ζώντας εκ νεκρών, και τα μέλη σας όπλα δικαιοσύνης εις τον Θεόν» (Ρωμ.ς:12-13).

Τα εδάφια αυτά ακολουθούν την διδασκαλία του Παύλου σχετικά με το βάπτισμα, κατά το οποίο  πεθαίνουμε μετά του Χριστού (εδ.8).

Το σώμα μας έχει κάποιες επιθυμίες που δεν είναι καλές και πολλές φορές μας πιέζει να αμαρτήσουμε. Αλλά, μόλις διαβάσαμε ότι δεν πρέπει πλέον να υπακούμε στις κακές επιθυμίες του σώματός μας, ούτε να παριστάνουμε τα μέλη μας όπλα αδικίας εις την αμαρτία.

Η ουσία της λατρείας λοιπόν, έγκειται στο να «παραδοθούμε» στον Θεό. Να παραστήσουμε εαυτούς ως ζώντας εκ νεκρών.

Η «παράδοση» στον Θεό, παράγει την σωστή λατρεία.

Ποια είναι η μεγαλύτερη πνευματική ανάγκη της Εκκλησίας σήμερα;

Ίσως, η μεγαλύτερη ανάγκη της εκκλησίας σήμερα είναι ότι δεν υπάρχει αφιέρωση! Δεν υπάρχει η αφιέρωση που κάποτε υπήρχε!

Όμως τι είναι η αφιέρωση και γιατί είναι τόσο σημαντική. Γιατί η έλλειψή της να είναι το μεγαλύτερο πνευματικό μας πρόβλημα;

Ξέρετε ποια είναι η διαφορά του «φλερτ» από τον «γάμο»;

Γάμος σημαίνει αφιέρωση, σημαίνει ισόβια δέσμευση, σημαίνει ευθύνη, ταύτιση. Φλερτ σημαίνει επιπόλαιο παιχνίδι χωρίς δέσμευση, απόλαυση των χαρών και των συγκινήσεων της αγάπης χωρίς καμιά αφιέρωση στο πρόσωπο ή τον δεσμό, χωρίς ευθύνες, χωρίς καμιά ταύτιση!

Τραγική η κατάσταση του κόσμου που προτιμάει το φλερτ από τον γάμο, όπως τραγική και η κατάσταση των χριστιανών που θέλουν να έχουν μόνο ένα «φλερτ» με τον Θεό, χωρίς καμιά αφιέρωση ή δέσμευση! Μήπως κι εσύ θέλεις μόνο να έχεις ένα φλερτ με τον Θεό;

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΘΥΣΙΕΣ

Α. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΘΥΣΙΕΣ

Α’ Πέτρ.β:5 “Και σεις, ως λίθοι ζώντες, οικοδομείσθε οίκος πνευματικός, ιεράτευμα άγιον, διά να προσφέρητε πνευματικάς θυσίας.”

Ο απόστολος Πέτρος περιέγραψε την Εκκλησία σαν ένα άγιο ιεράτευμα που προσφέρει πνευματικές θυσίες. Σ’ αυτό το μάθημα θα μελετήσουμε μερικές απ’ τις πνευματικές θυσίες που η Εκκλησία προσφέρει στον Κύριο.

Β. ΠΡΟΣΕΥΧΗ

1. Η σημασία της προσευχής

Η προσευχή δεν έχει ανάγκη να υπερτονιστεί. Στην Αποκάλυψη βλέπουμε τις προσευχές των αγίων σαν θυμίαμα πάνω στο χρυσό θυσιαστήριο, μπροστά στο θρόνο (Αποκ.ε:8, η:3). Η μεγαλύτερη αμαρτία της Εκκλησίας είναι η έλλειψη προσευχής, η οποία οδηγεί στην ψυχρότητα, την αδιαφορία και την απιστία. Η προσευχή είναι το δυνατότερο όπλο της Εκκλησίας. Κινεί το Θεό προς τον άνθρωπο και τον άνθρωπο προς το Θεό. Ο Θεός δεν ευλογεί τεχνικές και μεθόδους, αλλά ευλογεί μία εκκλησία που προσεύχεται.

Οι δέκα εντολές - 2η εντολή

Να μην έχεις άλλους θεούς εκτός από Εμένα

Έξοδος ιθ:1-25, κ:3

Ξέρεις γιατί δεν πιστεύω στο Θεό; Ρώτησε κάποιος. Γιατί ο Θεός είναι άδικος! Πως θα σου φαινόταν εσένα αν πλήρωνες τα λάθη των γονιών σου; Άμα σου λέει πως τα παιδιά θα πληρώσουν για τις αμαρτίες των γονιών τους δεν είναι άδικος; Και όχι μόνο τα παιδιά, αλλά και τα εγγόνια και τα δισέγγονα. Αυτό λέει στις 10 Εντολές: Εγώ Κύριος ο Θεός σου είμαι Θεός ζηλότυπος, ανταποδίδων τας αμαρτίας των πατέρων επί τα τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς των μισούντων με (Έξ.κ:5β).

Είναι όμως τα πράγματα έτσι; Πολλές φορές βιαζόμαστε και βγάζουμε συμπεράσματα μελετώντας το λόγο του Θεού επιφανειακά. Κι έρχεται κάποιος και μπορεί εύκολα να μας κολλήσει στον τοίχο. Τι σημαίνει αυτό το εδάφιο που διαβάσαμε;

Γιατί πάμε στην εκκλησία

Αν κάποιος μας ρωτούσε γιατί πάμε στην εκκλησία τι θα του απαντούσαμε; Αλήθεια γιατί πάμε στην εκκλησία; Ποιος είναι ο σκοπός μας; Ποιο είναι το κίνητρο μας; Ευχόμαστε μια απ' τις απαντήσεις να είναι κι αυτή: «Πηγαίνω στην εκκλησία για να λατρεύσω το Θεό».

Αν και είναι δυνατό να λατρεύσουμε το Θεό και σε κάποιο άλλο μέρος εκτός απ' την εκκλησία, όμως το μέρος αυτό που ονομάζεται είτε εκκλησία, είτε συνάθροιση, είναι ένας χώρος που είναι προορισμένος αποκλειστικά για το σκοπό αυτό.

Γιατί λατρεύουμε το Θεό; Οι λόγοι είναι πολλοί, αλλά ο κυριότερος είναι γιατί μας αγαπάει ο Θεός και Τον αγαπάμε κι εμείς.

Η Εκκλησιαστική «Πράξη» (4)

Το «Πού;» & «Πότε;» της Κοινωνίας

Στα πρώτα βήματα της Εκκλησίας, το «πού;» καθοριζόταν από το πού μαζευόταν η Εκκλησία για να λατρεύσει το Θεό (στο ιερό & σε αδελφικά σπίτια Πραξ.β:46, ε:42). Όπως και στη διδασκαλία, το «που;» εξαρτάται από τη παρουσία των πιστών, που είναι η ζωντανή Εκκλησία του Χριστού, οι ζωντανές «πέτρες», που συνοικοδομούνται από το Άγιο Πνεύμα σε πνευματικό κατοικητήριο και ναό του Θεού (Εφεσ.β:21-22, Α΄Τιμ.γ:15, Α΄Πετρ.β:5). Όσο αφορά στο «πότε;», όπως και τότε, δεν υπήρχε χρόνος, αλλά πάντοτε («ήσαν δε προσκαρτερούντες...τη κοινωνία»).

Πως λατρεύεις τον Θεό;

Αν έπρεπε να συναντηθείς ΤΏΡΑ, πρόσωπο με πρόσωπο με τον Ιησού, τι θα έκανες;

   -       Θα φοβόσουν;

   -       Θα παρέμενες απλά στη θέση σου;

   -       Θα γονάτιζες;

   -       Θα έπεφτες να προσκυνήσεις;

   -       Θα μπορούσες να πεις κάτι;

   -       Θα μιλούσες στον ενικό ή στον πληθυντικό;

Μια σκηνή από τον ουρανό:

Δημιουργική λατρεία

 - έχοντας τον Θεό στο κέντρο της λατρείας μας.

Ποιο από τα παρακάτω είναι αληθινή λατρεία;

   · Μια τεράστια εκκλησία που κουνιέται στους ήχους τέλειας μουσικής μιας ταλαντούχας ομάδας επαγγελματιών μουσικών.

   · Μια λεπτά ντυμένη χορωδία που κάθεται απαλά σε σειρές από ξύλινα καθίσματα, ενώ η απαλή μουσική των οργάνων παίζει ένα αργό, λυπητερό ύμνο.

   · Μια παρέα νεαρών που φορούν εξεζητημένα τζιν, πίνοντας χυμό, και κάθονται συζητώντας τι σημαίνει η Βίβλος γι’ αυτούς.

Λατρεία

H λατρεία πρέπει να ενεργείται σύμφωνα με την Αγία Γραφή.

Έχει σημασία για τον Θεό πώς ο λαός Του Τον λατρεύει. Ο τρόπος έχει να κάνει. Αν θες, ρώτα τον Ναδάβ και τον Αβιούδ. Δεν καλούμαστε να λατρέψουμε τον Θεό με τρόπους που φαίνονται σωστοί σ’ εμάς. Η Αγία Γραφή ποτέ δεν μας καλεί να κάνουμε αυτό που «αισθανόμαστε σωστό» στην παρουσία του Θεού. Μάλλον, ο λόγος του Θεού καθιστά αρκετά σαφές, τα στοιχεία από τα οποία πρέπει να αποτελείται η λατρεία μας. Είναι το κήρυγμα του λόγου, η υμνωδία, η ανάγνωση της Γραφής, η προσευχή, το δέκατο και οι προσφορές, ομολογίες, βάπτισμα και δείπνο του Κυρίου.

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Προώθηση της συναισθηματικής λατρείας

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Είμαι άνθρωπος που ταξιδεύω λόγω της δουλειάς μου, και έχω επισκεφθεί πολλές εκκλησίες σ’ όλη τη χώρα. Ανησυχώ για την ευρεία προώθηση της συναισθηματικής «λατρείας» και την φανερή υποβάθμιση του κηρύγματος του λόγου. Μου φαίνεται ότι πολλοί ποιμένες περνούν πολύ χρόνο φωνάζοντας, χορεύοντας, πηδώντας, ή τρέχοντας και αυτό το ονομάζουν «λατρεία», ενώ όλη την ώρα προειδοποιούν τους ανθρώπους να προσέχουν να μην πέσουν σε τυπικότητα. Από την άλλη πλευρά, λίγο χρόνος δαπανάται στο κήρυγμα των βασικών διδασκαλιών της Αγίας  Γραφής και όταν αυτό γίνεται, είναι πολύ ελαφρύ, κηρυγματάκια για μικρά παιδάκια, πολύ επιφανειακά, που δεν έχει ασχοληθεί κάποιος πάνω από λίγα λεπτά. Λαχταρώ τον παλιό τρόπο κηρύγματος και διδασκαλίας της Αγίας Γραφής, που εδραιώνει τους ανθρώπους στην αλήθεια και χαράσσει μια ευθεία γραμμή όσο αφορά στη δικαιοσύνη. Θα εκτιμούσα τα σχόλιά σας.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ:

Ποιον Θεό λατρεύεις;

Από μια ομάδα μαθητών ζητήθηκε να βάλουν στην σειρά τις 10 εντολές, ανάλογα με τη σπουδαιότητά τους. Είναι ενδιαφέρον ότι αυτοί οι μαθητές θεώρησαν ότι η έκτη εντολή, «Μη φονεύσης» θα πρέπει να είναι πρώτη στη λίστα. Η έβδομη εντολή, «Μη μοιχεύσης», τοποθετήθηκε επίσης κοντά στην κορυφή. Αλλά η ομάδα υποβίβασε την πρώτη εντολή, «Μη έχης άλλους θεούς πλην εμού», στο κάτω μέρος της λίστας. Δεν πίστευαν ότι ήταν τόσο σημαντική.

Ποιος τα άλλαξε;

Ποιος άλλαξε το ζωντανό πνεύμα, τη δύναμη και την απόφαση ζωής και θανάτου, της πίστης της Καινής Διαθήκης με τη σημερινή άβουλη θρησκεία του πρωινού της Κυριακής (όποτε μπορώ, αν μπορώ, αν ξυπνήσω, αν δεν έχω κάτι άλλο να κάνω…. Θα πάω εκκλησία);

Ποιος άλλαξε το «Αφήστε τα πάντα και ακολούθησέ με» (Λουκ.ιδ:33) με το «Κάνε αυτή τη σύντομη προσευχή και θα είσαι έτοιμος για τη Βασιλεία των ουρανών, για την αιωνιότητα»;

Ποιος άλλαξε το «Και πάντες δε οι θέλοντες να ζώσιν ευσεβώς εν Χριστώ Ιησού θέλουσι διωχθή» (Β’ Τιμ.γ:12) με το «Ζήτα τον Ιησού να έρθει στην καρδιά σου και απόλαυσε μια άνετη ζωή»;

''Ιδόντες δε τον αστέρα εχάρησαν χαράν μεγάλην σφόδρα'' (Ματθ.β:10)

Οι πιο απροσδόκητοι και μυστηριώδεις χαρακτήρες του ιστορικού της γέννησης του Ιησού, όπως μας το εξιστορεί ο ευαγγελιστής Ματθαίος, δε θα είχαμε κανένα δισταγμό να πούμε πως είναι οι μάγοι από την ανατολή.

Ενώ για όλα τα άλλα πρόσωπα του ιστορικού, έχουμε πληροφορίες στα ευαγγέλια και στην περίπτωση του Ηρώδη, εξωβιβλικές πληροφορίες από τον ιστορικό Ιώσηπο, για την ταυτότητα των σοφών μάγων, ποιοι ήταν, πόσοι ήταν, δεν γνωρίζουμε τίποτε περισσότερο εκτός από τα λίγα που αναφέρει εδώ ο ευαγγελιστής. Όμως, παρά την πενιχρότητα των πληροφοριών υπάρχουν επαρκή στοιχεία στην εξιστόρηση για να δημιουργήσουμε κάποια γνώμη και να διδαχτούμε ορισμένα πολύτιμα μαθήματα από τη στάση τους απέναντι στον Ιησού.