Η ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ (3)

 

ΜΕΡΟΣ ΙΙΙ

 

 

Α. ΚΟΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΘΕΟΣΕΒΕΙΑ

Ιάκωβος δ:1-10

Αφού ο Ιάκωβος έκανε τη δήλωση του ως προς την ειρήνη, εξήγησε τους λόγους, στους οποίους οφείλονται οι μάχες και οι πόλεμοι - είναι αποτέλεσμα των ηδονών.

Ο Ιάκωβος είπε στους Ιουδαίους Χριστιανούς, ότι επιθυμούν αυτό, που δεν μπορούν να έχουν, γι’ αυτό μισούν και είναι έτοιμοι για φόνο. Δεν αποκτούν αυτά που επιθυμούν επειδή δεν προσεύχονται,  Και όταν προσεύχονται, οι προσευχές τους δεν απαντώνται, γιατί παρακινούνται από λάθος επιθυμίες.

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Πως είναι δυνατόν κάποιος να ζει κοσμικά και την ίδια στιγμή να ευλογείται από το Πνεύμα του Θεού;

 ΕΡΩΤΗΣΗ:

Ο φίλος μου είναι πολύ κοσμικός, πηγαίνει σε διάφορα άσεμνα θεάματα και συναυλίες, βγαίνει ραντεβού με κορίτσια του κόσμου και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχει μια άσχημη κοσμική γλώσσα, τέτοια, που λες και δεν έχει καμία σχέση με εκκλησία. Αλλά μπορεί να έρθει στην εκκλησία κατευθείαν μετά από τέτοιους τόπους ή ένα παράνομο ραντεβού, να κλείσει τα μάτια του, να σηκώσει τα χέρια του, να μιλάει με γλώσσες, να δοξάζει……. Μίλησα μαζί του για όλα αυτά, και μου είπε, «Αν ευλογούμαι, μιλάω σε γλώσσες και δοξάζω τον Θεό, αυτό σίγουρα είναι απόδειξη ότι είμαι εντάξει μαζί Του». Δεν ξέρω πώς να απαντήσω. Έτσι είναι τα πράγματα;

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ - Ενοχλημένη από συζητήσεις παλαιότερων πιστών

ΕΡΩΤΗΣΗ:

Είμαι νέα πιστή, και αυτό που με ενοχλεί είναι οι συζητήσεις παλαιότερων πιστών. Το μόνο πράγμα που συζητάνε είναι για ρούχα και να κάνουν πλάκες με άλλες αδελφές στην εκκλησία. Νομίζουν ότι είμαι φανατική γιατί θέλω να μιλάμε για τον Θεό και την Αγία Γραφή. Νόμιζα ότι ήταν όλοι τόσο άγιοι, αλλά τώρα που είμαι μέσα στην εκκλησία βλέπω ότι είναι σχεδόν όπως οι γυναίκες του κόσμου εκτός από το να απατούν τους άντρες τους ή οτιδήποτε παρόμοιο. Είμαι πραγματικά μπερδεμένη. Υπάρχει κάτι λάθος με μένα, ή με αυτούς, ή …..;

Ο πειρασμός της ηθικής χα­λάρωσης.

Υπάρχουν τομείς στη ζωή του κά­θε ανθρώπου, ανεξαρτήτως φύλου, ακόμα και στη ζωή των Χριστιανών, που όταν ατονήσουν, μπορεί να τον καταστρέψουν ανε­πανόρθωτα.

Υπάρχουν άνθρωποι, ευυπόληπτοι κατά τα άλλα, που αρέσκονται ν' ασχολούνται αρκετά με ανθρώπους, που δεν έχουν ηθικούς φραγ­μούς. Τους συναρπάζουν ανήθικα κινημα­τογραφικά ή θεατρικά έργα, το γυμνό στις ε­φημερίδες και τα περιοδικά, χαλαρώνουν η­θικά και με μαθηματική ακρίβεια, καταλή­γουν στο να μιμηθούν τους προβαλλόμενους σαν ήρωες. Ο Χριστιανός δεν έχει καμιά θέ­ση να εκθέτει την ψυχή του σε τέτοια ύποπτα θεάματα και αναγνώσματα. Ο Θεός μας προ­ειδοποιεί να απέχουμε από αμαρτωλούς αν­θρώπους, όταν πρόκειται να ζηλέψουμε και να μιμηθούμε τις πράξεις τους. «Εάν ίδης κλέπτnv, τρέχεις μετ' αυτού και μετά μοιχών είναι η μερίς σου» (Ψαλμ.ν:18). Αλλά το κυριότερο είναι μέσα στην καρδιά μας να μι­σούμε οτιδήποτε αντιτίθεται στο Νόμο του Θεού. Να μην έχουμε εμείς καμιά συμμε­τοχή στην μερίδα των κλεπτών και μοιχών, γιατί την μερίδα αυτή, την προσφέρει ο Σα­τανάς.

Η ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ (3)

Ας πάμε τώρα σε μια άλλη «κατηγορία» αμαρτιών.

Θεληματικές αμαρτίες

Κοσμικές σκέψεις. Ποια είναι η κατάσταση της καρδιά σου σχετικά με τα πράγματα που σου ανήκουν; Τα θεωρείς ότι πράγματι είναι δικά σου και πως έχεις το δικαίωμα να τα διαθέσεις όπως εσύ θέλεις, σύμφωνα με το δικό σου θέλημα; Αν αυτός είναι ο τρόπος που σκέφτεσαι, γράψ' το κι αυτό στο χαρτί σου. Αν σου αρέσει να έχεις πολλά στην ιδιοκτησία σου με σκοπό να ευχαριστήσεις τις ασελγείς επιθυμίες σου, τη φιλοδοξία σου, το κοσμικό σου πνεύμα ή ακόμα και την οικογένειά σου, έχεις ήδη αμαρτήσει. Πρέπει να μετανοήσεις.

ΚΟΣΜΙΚΟΤΗΤΑ

«Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω, εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ» (Α΄Ιωάν.β:15)

«Από παντός είδους κακού απέχεσθε» (Α΄Θεσ.ε:22)

Κατευθυντήριες γραμμές. Στα προηγούμενα κεφάλαια, προσπαθήσαμε να εξετάσουμε και να μιλήσουμε για τις διδασκαλίες της Γραφής σχετικά με τα βασικά θέματα του αγιασμού. Σ’ αυτό το κεφάλαιο θέλουμε να σκεφτούμε, τί σημαίνει ο αγιασμός εκτός από αυτά τα βασικά θέματα. Θέλουμε να βρούμε μερικές βασικές κατευθύνσεις και μετά να τις εφαρμόσουμε σε καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε καθημερινά και που δεν αντιμετώπιζαν οι Χριστιανοί στις μέρες της Βίβλου.

Υπάρχει ένας αριθμός δραστηριοτήτων που οι θεμελιωμένοι και συντηρητικοί Χριστιανοί τις έχουν κατατάξει σαν κοσμικές. Αυτό που θέλουμε είναι να κοιτάξουμε από κοντά αυτά τα πιστεύω με σκοπό να σκεφτούμε και να συζητήσουμε πάνω σ’ αυτά. Είναι απλώς παραδόσεις, ή είναι σημαντικές αρχές αγιασμού;

Συναναστροφή με τον κόσμο.

«Και μη συγκοινωνείτε εις τα έργα τα άκαρπα του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε» (Εφεσ.ε:11).

«Μη ομοζυγείτε με τους απίστους» (Β’ Κορ.ς:14).

 Ο ξεχωρισμός απ’ τον κόσμο, είναι μια συνιστώσα κλειδί του αληθινού αγιασμού. Σε προηγούμενα κεφάλαια είχαμε δει ότι ο αγιασμός απαιτεί να ξεχωρίσουμε από συγκεκριμένες κοσμικές πρακτικές και πράγματα που μας μολύνουν. Τώρα θα εξετάσουμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο αγιασμός απαιτεί ξεχώρισμα από ορισμένους τύπους ανθρώπων.

μετανοείτε και πιστεύετε εις το ευαγγέλιον

Μάρκ.α:15: «επληρώθη ο καιρός και επλησίασεν η βασιλεία του Θεού· μετανοείτε και πιστεύετε εις το ευαγγέλιον»

Λένε κάποιοι: «Αδελφέ, σώθηκα όταν προσευχήθηκα και ζήτησα τον Ιησού Χριστό να έρθει στην καρδιά μου».

Μπορεί να το έκανες, αλλά δεν σώθηκες από μία μαγική φόρμουλα ή από κάποια λόγια που κάποιος σου είπε να επαναλάβεις!!!!

Σήμερα είναι Σάββατο

Ερωτήσεις

Μπορούμε να χαρακτηρίσουμε τον Ιησού και τους αποστόλους «κλειστά μυαλά» επειδή δεν έκαναν αυτά που σήμερα κάνουν κάποια «ανοικτά μυαλά»;

Ερωτήσεις

Μπορεί η εκκλησία του Ιησού Χριστού να χρησιμοποιεί ή να εξομοιώνεται με τον κόσμο προκειμένου να ελκύσει αμαρτωλούς ή πιστούς (νομίζοντας ότι αυτή η τακτική έχει τη δύναμη);

Ερωτήσεις

Εμείς σήμερα, πρέπει να ακολουθούμε τον τρόπο ζωής του Χριστού και των αποστόλων; Να πατάμε εκεί που Αυτός πάτησε;

Ερωτήσεις

Μπορείτε να φανταστείτε, ή να βρείτε μια εικόνα μέσα στο λόγο του Θεού, όπου ο Ιησούς ή κάποιος απόστολος,

ΑΓΙΑΣΜΟΣ 14 - Κοσμικότητα (1)

<Μη αγαπάτε τον κόσμον μηδέ τα εν τω κόσμω, εάν τις αγαπά τον κόσμον, η αγάπη του Πατρός δεν είναι εν αυτώ> (Α΄Ιωάν.β:15)

<Από παντός είδους κακού απέχεσθε> (Α΄Θεσ.ε:22)

Κατευθυντήριες γραμμές.

Στα προηγούμενα κεφάλαια, προσπαθήσαμε να εξετάσουμε και να μιλήσουμε για τις διδασκαλίες της Γραφής σχετικά με τα βασικά θέματα του αγιασμού. Σ’ αυτό το κεφάλαιο θέλουμε να σκεφτούμε, τί σημαίνει ο αγιασμός εκτός από αυτά τα βασικά θέματα. Θέλουμε να βρούμε μερικές βασικές κατευθύνσεις και μετά να τις εφαρμόσουμε σε καταστάσεις που αντιμετωπίζουμε καθημερινά και που δεν αντιμετώπιζαν οι Χριστιανοί στις μέρες της Βίβλου.
  

ΕΡΩΤ/ΑΠΑΝΤ. - Εκκλησίες που δεν κρατούν τον αγιασμό ευλογούνται από το Θεό!

ΕΡΩΤΗΣΗ: Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί εμείς πρέπει να ντυνόμαστε σεμνά, (να μη φοράμε σορτς, να μην κάνουμε μπάνιο άνδρες και γυναίκες μαζί, οι αδελφές να μη φοράνε παντελόνια κτλ) ενώ οι πιστοί άλλων εκκλησιών δεν έχουν κανένα πρόβλημα μ’ όλα αυτά. Όταν επισκέπτομαι άλλες εκκλησίες βλέπω τις γυναίκες στη χορωδία να είναι με κοντά μαλλιά, να φοράνε σκουλαρίκια, κραγιόν και να βάφουν τα νύχια τους. Κι όμως ο Θεός τους ευλογεί όπως κι εμάς. Αν όλα αυτά είναι κακά πώς μπορεί ο Θεός να τους ευλογεί;

Μπορούμε να μπαίνουμε στην αυλή των προβάτων από το παράθυρο;

Πολλοί πιστεύουν ότι για να ελκυστούν οι ψυχές στον Χριστό πρέπει να τους προσφέρουν υποκατάστατα των κοσμικών τους συνηθειών, ντυμένα με χριστιανικό μανδύα. Συνέχιση δηλαδή της κοσμικής ζωής, απλά με την προσθήκη της ταμπέλας «χριστιανός», εξαιτίας της οποίας επιτρέπονται τα πάντα «κατά χάριν».

Ισχύει όμως πράγματι κάτι τέτοιο;

Έχουμε το δικαίωμα να ελκύουμε τις ψυχές με οποιοδήποτε τρόπο;

ΑΙΓΥΠΤΟΣ: Αυτό είναι το πιο αποφασιστικό βήμα στη ζωή μας!

"Και είπεν ο Κύριος: Είδον, είδον την ταλαιπωρίαν του λαού Μου του εν Αιγύπτω, και ήκουσα την κραυγήν αυτών, εξ αιτίας των εργοδιωκτών αυτών· διότι εγνώρισα την οδύνην αυτών· και κατέβην δια να ελευθερώσω αυτούς εκ της χειρός των Αιγυπτίων, και να αναβιβάσω αυτούς εκ της γης εκείνης, εις γην καλήν και ευρύχωρον, εις γην ρέουσαν γάλα και μέλι, εις τον τόπον των Χαναναίων, και Χετταίων, και Αμορραίων, και Φερεζαίων… και τώρα ιδού, η κραυγή των υιών Ισραήλ ήλθεν εις Εμέ· και είδον έτι την κατάθλιψιν, με την οποίαν οι Αιγύπτιοι καταθλίβουσιν αυτούς." (Έξοδος γ:7-10)

"Πρόσεχε εις σεαυτόν, μη κάμης συνθήκην μετά των κατοίκων της γης εις την οποίαν υπάγεις, μήποτε γείνη παγίς εν τω μέσω σου· αλλά τους βωμούς αυτών θέλεις καταστρέψει, και τα είδωλα αυτών θέλεις συντρίψει, και τα άλση αυτών θέλεις κατακόψει. Διότι δεν θέλεις προσκυνήσει άλλον θεόν· επειδή ο Κύριος, του οποίου το όνομα είναι Ζηλότυπος, είναι Θεός ζηλότυπος"(Έξοδος λδ:12-18).

Όταν μιλάμε για τους ανθρώπους γύρω μας, συνήθως αναφερόμαστε σε κάποια χαρακτηριστικά τους ή στοιχεία της ζωής τους που, όπως πιστεύουμε, την επηρεάζουν και την διαμορφώνουν. Λέμε για κάποιον ότι είναι έξυπνος, όμορφος, πλούσιος ή όχι, σπουδασμένος, καλοπαντρεμένος… και πολλά άλλα. Όσο όμως κι αν φαίνονται σημαντικά και απαραίτητα, τούτα τα στοιχεία δεν αγγίζουν την ουσία της ζωής και της ύπαρξης του ανθρώπου. Πιότερο με εργαλεία μοιάζουν όλα αυτά και εφόδια για να αντιμετωπίσουμε καλύτερα τις ανάγκες της ζωής.

 

ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ 15 - Η αμαρτία

Α. ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΜΑΡΤΙΑ;

Α'ΙΩΑΝ.γ:4 Αμαρτία είναι η ανομία.

Α'ΙΩΑΝ.ε:17 Πάσα αδικία είναι αμαρτία.

ΡΩΜ.ιδ:23 πάν ό,τι δεν γίνεται εκ πίστεως είναι αμαρτία.

ΙΑΚ.δ:17 εις τον όστις εξεύρει να κάμνη το καλόν, και δεν κάμνει, εις αυτόν είναι αμαρτία.

ΙΩΑΝ.ις:9 περί αμαρτίας μεν, διότι δεν πιστεύουσιν εις εμέ.

ΠΑΡ.κα:4 Το επηρμένον όμμα και η αλαζών καρδία, ο λύχνος των ασεβών, είναι αμαρτία.

ΠΑΡ.κδ:9 Η μελέτη της αφροσύνης είναι αμαρτία.

Έχουμε χώρο για ένα προφήτη;

Εμείς μπορεί να μην έχουμε, αλλά η γυναίκα από το Σουνάμ και η οικογένειά της είχαν.

Η ιστορία βρίσκεται στη Β’ Βας.δ:9-10. «Καί είπεν η γυνή πρός τόν άνδρα αυτής, Ιδού τώρα, γνωρίζω ότι είναι άγιος άνθρωπος τού Θεού ούτος, όστις πάντοτε διαβαίνει πρός ημάς άς κάμωμεν, παρακαλώ, μικρόν υπερώον επί τού τοίχου καί άς βάλωμεν εκεί δι' αυτόν κλίνην καί τράπεζαν καί καθέδραν καί λύχνον, διά νά στρέφη εκεί, όταν έρχηται πρός ημάς».

Τα άνω

Τι θα πει φρόνημα; Σε ένα από τα καλύτερα λεξικά διαβάζουμε: «Η έννοια από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα είναι: συναισθηματική κλήση - διανόημα - σκέψη­ μέγα σχέδιο».

Έτσι, η αντίληψη, η ιδέα, το φρόνημα δηλαδή που έχουμε περί του Θεού και περί του κόσμου συνιστά την κατά Θεό συνείδηση μας. Γι' αυτό και η αρχή της σω­τηρίας του ανθρώπου και το υπόβαθρο της μετέπειτα πνευματικής του ζωής βασίζεται πάνω στο φρόνημα και ειδικά στο ταπεινό φρόνημα. Γιατί; διότι μόνο ο ταπεινός θα δεχθεί να καθίσει και να ακούσει το μήνυμα της σωτηρίας του Ευαγγελίου (Ρωμ.ι:14-15). Αλλά και στη συνέχεια ο πιστός που έχει ταπεινό φρόνημα θα δεχθεί τη συνεχή μαθητεία πού είναι το υπόβαθρο της ανέλιξης της πνευματικής μας ανόδου.