Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (8)

 

«...και Θεός ήν ο λόγος..»

 

Ο Ιωάννης ήταν Ιουδαίος, πιστός στον Ένα και Μόνο Θεό των Πατέρων, δεν γνώριζε ούτε πίστευε σε πολυθεΐες και τριάδες. Μιλά λοιπόν για τον Ένα Θεό, και το «Λόγο Του», που όλοι γνωρίζουμε ότι έχει να κάνει με τον Ιησού Χριστό, το Μεσίτη.

Δεν αναφέρεται σε δύο ξεχωριστούς «θεούς», ούτε σε δύο πρόσωπα μέσα στη θεότητα.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (7)

 

και ο λόγος ήν προς τον θεόν...'

 

Αυτός ο Λόγος που η Γραφή μας περιέγραψε, «ην ΠΡΟΣ τον θεόν». Η γραμματική μας λέει ότι η πρόθεση «προς» όταν συντάσσεται με αιτιατική «δήλοι κίνησιν προς τι μέρος η διεύθυνσιν προς κάπου». Όταν έχει την έννοια «προς τινά» σημαίνει «εν σχέση προς τινά, εις απάντηση προς τινά» (Λεξικόν της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσης του Ιωάννου Σταματάχου σελ.840).

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (6)

 

Ας δούμε τώρα τα εδάφια Ιωάννης α:1-14!

 

Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος. οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν θεόν. πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων· καὶ τὸ φῶς ἐν τῇ σκοτίᾳ φαίνει καὶ ἡ σκοτία αὐτὸ οὐ κατέλαβεν. Ἐγένετο ἄνθρωπος ἀπεσταλμένος παρὰ θεοῦ ὄνομα αὐτῷ Ἰωάννης· οὗτος ἦλθεν εἰς μαρτυρίαν ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός, ἵνα πάντες πιστεύσωσιν δι' αὐτοῦ. οὐκ ἦν ἐκεῖνος τὸ φῶς ἀλλ' ἵνα μαρτυρήσῃ περὶ τοῦ φωτός. Ἦν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, ὁ φωτίζει πάντα ἄνθρωπον, ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον. ἐν τῷ κόσμῳ ἦν καὶ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ ἐγένετο καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτὸν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα θεοὺ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αυτοῦ, οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς ἀλλ' ἐκ θεοῦ ἐγεννήθησαν. Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (5)

 

Ας δούμε τι λέει ο ίδιος ο Χριστός για την προέλευσή Του για να μπορέσουμε να δούμε σωστά τη θέση του σαν Λόγος.

Ιωάννης η:42 «εγώ εκ του Θεού εξήλθον και έρχομαι· επειδή δεν ήλθον απ' εμαυτού, αλλ' εκείνος με απέστειλε».

Εδώ ο Χριστός μας ξεκαθαρίζει κάτι που αφορά την προΰπαρξη Του σε σχέση με τον Πατέρα. Δεν λέει ότι ήρθε μόνος του δίπλα από τον Πατέρα, ή κοντά από τον Πατέρα όπως λέει η θεοσοφία της τριάδας, αλλά ξεκάθαρα λέει ότι «εκ του Πατρός εξήλθον» δηλ. βγήκα έξω από τον Πατέρα. Αυτό σημαίνει ότι ήταν μέσα στον Πατέρα πριν έρθει στη γη.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (4)

 

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

 

Ξέρουμε ότι ο Χριστός, δεν προϋπήρχε στον ουρανό σαν άνθρωπος με προσωπικότητα, πριν γεννηθεί στη Βηθλεέμ, παρά μόνο μέσα στο λόγο, τη σκέψη του Πατέρα σαν το αρνίο το εσφαγμένο, όπως προϋπήρχαν και όλοι οι άγιοι, γιατί ο Παύλος λέει ότι:

Ρωμ.η:28-30  «….. εις τους κεκλημένους κατά τον προορισμόν αυτού διότι όσους προεγνώρισε, τούτους και προώρισε συμμόρφους της εικόνος του Υιού αυτού, διά να ήναι αυτός πρωτότοκος μεταξύ πολλών αδελφών όσους δε προώρισε, τούτους και εκάλεσε, και όσους εκάλεσε, τούτους και εδικαίωσε, και όσους εδικαίωσε, τούτους και εδόξασε».

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (3)

 

Για να δούμε τώρα πως έγιναν οι ουρανοί και όλη η δημιουργία!

Ο λόγος του Θεού μας δίνει πάλι την απάντηση. Δεν ήταν κάποιο άλλο - δεύτερο ή τρίτο πρόσωπο - που ενέργησε, αλλά ο ίδιος ο Πατέρας, γιατί εκτός από Αυτόν δεν υπήρχε ούτε πρόκειται να υπάρξει άλλη θεότητα. Αυτή η θεότητα κατοικεί τώρα μέσα στον Κύριο Ιησού Χριστό!

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (2)

 

Η Γραφή σε πολλά μέρη μας λέει ότι τα πάντα έγιναν διά του λόγου (Ιωάν.α:3, Εβρ.α:2, Α’ Κορ.η:6). Από αυτά τα εδάφια και ίσως από άλλα, έχει δημιουργηθεί η λάθος εντύπωση ότι ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε από το Θεό, τον Πατέρα, αλλά από το «θεό Υιό»! Λένε μάλιστα ότι ο Πατέρας τα σχεδίαζε και ο υιός εκτελούσε.

Όμως, με τη χάρη του Θεού μέσα από τις Γραφές θα δούμε με ποια έννοια τα πάντα έγιναν διά του Υιού. Πρώτα όμως ας δούμε τί η Βίβλος μας λέει για το ποιος δημιούργησε τον κόσμο:

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (1)

Τώρα μπαίνουμε σ’ ένα θέμα, που απασχόλησε και απασχολεί καθένα που μελετά το λόγο του Θεού.

Ένα θέμα βαθύ, θαυμαστό, πλούσιο αλλά και ευλογημένο γιατί μας εκφράζει τα βαθιά και τα απόκρυφα του Θεού Πατέρα, σχετικά με τη δημιουργία, τον άνθρωπο και τη σωτηρία του.

Το πρώτο κεφάλαιο στο ευαγγέλιο του Ιωάννη μας διδάσκει πολύ όμορφα την αλήθεια της φανέρωσης του Θεού εν σαρκί.

Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος

 

Ιωάν.α:1 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν, καὶ θεὸς ἦν ὁ λόγος.

Ιωάν.α:14 Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας.

Οι τριαδικοί πιστεύουν ότι ο Θεός που φανερώθηκε εν σαρκί ήταν ξεχωριστός από τους θεούς που ήταν μαζί. Αυτό είναι Βιβλικά και θεολογικά ακατόρθωτο.

Πώς μπορεί να λένε ότι υπάρχει μόνο ένας Θεός και στη συνέχεια, να λένε ότι αυτός ο ένας Θεός είναι ξεχωριστός και διακριτός από τους θεούς που ήταν μαζί;

Αυτά τα εδάφια δεν λένε ότι κάποιο άλλο θεϊκό πρόσωπο ήταν μαζί με τον Θεό. Λένε ότι ο Λόγος ήταν με τον Θεό και ήταν Θεός. «Λόγος» σημαίνει μια σκέψη ή έννοια. Με άλλα λόγια, οι σκέψεις του Θεού ήταν μαζί Του στην αρχή και ήταν ένα μέρος από Αυτόν.

3+1=4

 

Ιωάν.α:1 Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ λόγος, καὶ ὁ λόγος ἦν πρὸς τὸν θεόν.....

Ο Λόγος που η Γραφή μας περιέγραψε, «ην ΠΡΟΣ τον θεόν». 

Προϋπήρχε ο Υιός;

Στην ερώτηση αν προϋπήρχε ο Υιός του Θεού, η Βίβλος απαντάει ναι. Σίγουρα προϋπήρχε. Αλλά πώς; Θα δούμε την προΰπαρξη Του στην πρόγνωση του Θεού.

Ο Θεός δεν δεσμεύεται από χρονικά όρια, όπως εμείς. Εμείς σκεφτόμαστε και λειτουργούμε στα πλαίσια του παρελθόντος, του παρόντος και του μέλλοντος. Ο Θεός είναι ένα αιώνιο παρόν. Καλεί «τα μη όντα ως όντα» (Ρωμ.δ:17). 

ΠΡΟΫΠΑΡΞΗ ΣΑΝ «Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»

Η ιδέα του προϋπάρχοντα Υιού στο μυαλό του Θεού, εξηγεί μια σειρά από εδάφια. 

Ωστόσο, υπάρχουν κάποια εδάφια που μιλούν για τον Χριστό στην Παλαιά Διαθήκη, που δεν μπορούν να εξηγηθούν σε αυτή τη βάση. 

Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (6)

Ο Υιός του ανθρώπου.

Ο όρος «Υιός του ανθρώπου» τραβά την προσοχή πρωταρχικά στην ανθρώπινη φύση του Ιησού, υπαινισσόμενος ότι ανήκει στο ανθρώπινο γένος. Η Παλαιά Διαθήκη χρησιμοποιεί αυτή τη φράση πολλές φορές προκειμένου ν’ αναφερθεί στην ανθρωπότητα. Για παράδειγμα, τα παρακάτω εδάφια της Γραφής τη χρησιμοποιούν με την έννοια του ανθρώπινου γένους γενικά ή για να χαρακτηρίσουν κάποιον χωρίς ιδιαίτερη ταυτότητα: Ψαλμ.η:4  ρμς:3  Ησ.να:12  Ιερ.μθ:18 (ο Ψαλμός η:4 έχει μια βαθύτερη έννοια που αναφέρεται προφητικά στο Μεσσία, όπως βλέπουμε στην προς Εβρ.β:6-7). Ο όρος «Υιός του ανθρώπου» αναφέρεται επίσης πολλές φορές σε κάποιο συγκεκριμένο άνθρωπο, ιδιαίτερα στον Ιεζεκιήλ όπου προσδιορίζει τον προφήτη (Ιεζ.β:1, 3, 6, 8  Δαν.η:17). Σε μερικά εδάφια της Γραφής, εννοεί ένα άνθρωπο στον οποίο ο Θεός έχει δώσει ανώτατη εξουσία και δύναμη (Ψαλμ.π:17  Δαν.ζ:13).

Ο ΙΗΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ (2)

Ο Λόγος

Το πρώτο κεφάλαιο στο ευαγγέλιο του Ιωάννη μας διδάσκει πολύ όμορφα την αλήθεια της φανέρωσης του Θεού εν σαρκί. Στην αρχή ήταν ο Λόγος. Ο Λόγος δεν ήταν ένα ξεχωριστό πρόσωπο ή ένας ξεχωριστός Θεός όπως ο λόγος ενός ανθρώπου δεν είναι ένα πρόσωπο ξεχωριστό απ’ αυτόν. Θα λέγαμε ότι ο Λόγος ήταν η σκέψη, το σχέδιο ή ο νους του Θεού. Ο Λόγος ήταν προς το Θεό απ’ την αρχή και στη πραγματικότητα ήταν ο ίδιος ο Θεός (Ιωάν.α:1). Ήταν μέσα στην πρόθεση του Θεού να φανερωθεί εν σαρκί, πριν να υπάρξει ο κόσμος. Στο νου του Θεού ο Αμνός ήταν σφαγμένος προ καταβολής κόσμου (Α’ Πέτρ.α:19-20, Αποκ.ιγ:8).

Ο ΛΟΓΟΣ

Ας σκεφτούμε λίγο λογικά με Γραφικά επιχειρήματα γιατί τα παχιά λόγια δεν μας πτοούν:

Ας ξεκινήσουμε με την δήλωση του Ιησού Χριστού ότι ο Θεός είναι ΕΙΣ:

«κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν κύριος εἷς ἐστιν» (Μάρκ.ιβ:29).

Προκαλούμε τον κάθε τριαδικό να μας απαντήσει τι σημαίνει στην ελληνική γλώσσα το ΕΙΣ. (Ποτέ δεν έχουν δώσει απάντηση, γιατί αν ο Θεός είναι πράγματι ΕΙΣ δεν υπάρχει περιθώριο κουβέντας για πρόσωπα μέσα στη θεότητα).

Προκαλούμε τον κάθε τριαδικό να μας απαντήσει τι σημαίνουν τα λόγια του απόστολου Παύλου στην Α’ Κορ.η:6 «[ἀλλ'] ἡμῖν εἷς θεὸς ὁ πατὴρ».

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (24)

Μια άλλη πτυχή αυτού του θέματος είναι ότι ο Θεός μιλώντας προφητικά για το Γιό Του λέει: «….εγώ θέλω είσθαι εις αυτόν πατήρ και αυτός θέλει είσθαι εις εμέ υιός….» Β’ Σαμ.ζ:14. Την ίδια προφητεία, συναντάμε στο Α’ Χρον.κβ:10 και στην προς Εβρ.α:5.

Βλέπουμε ότι ο Πατέρας λέει ότι «θέλω είσθαι», δηλ. «θα είναι» Πατέρας στο Χριστό, και ο Χριστός «θα είναι»  Γιος στον Πατέρα. Η αναφορά αυτή είναι όμως στο μέλλον και φανερώνει ότι η πράξη δεν έχει ακόμη συμβεί, αλλά πρόκειται να γίνει κάποτε στο μέλλον.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (23)

Ιωάν.α:10-14 ἐν τῷ κόσμῳ ἦν καὶ ὁ κόσμος δι' αὐτοῦ ἐγένετο καὶ ὁ κόσμος αὐτὸν οὐκ ἔγνω. εἰς τὰ ἴδια ἦλθεν καὶ οἱ ἴδιοι αὐτὸν οὐ παρέλαβον. ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτὸν, ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα θεοὺ γενέσθαι, τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αυτοῦ, οἳ οὐκ ἐξ αἱμάτων οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκὸς οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρὸς ἀλλ' ἐκ θεοῦ ἐγεννήθησαν. Καὶ ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός, πλήρης χάριτος καὶ ἀληθείας.

«ἐν τῷ κόσμῳ ἦν» αναφέρεται στη χρονική περίοδο που ο Χριστός ήταν εδώ στη γη, και περισσότερο στα τριάμισι χρόνια της διακονίας Του.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (22)

καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων

Αυτή η ζωή που φανερώθηκε στο Χριστό είδαμε ότι είναι η ζωή του Πατέρα. Ο Ιησούς Χριστός είναι το μέσο δια του Οποίου ο Πατέρας φανερώθηκε σ' εμάς και κατά συνέπεια, όλη η αλήθεια, το φως και η ζωή του Ενός Θεού του Πατέρα εκφράστηκε στο πρόσωπο Του για μας.

Η αιώνια ζωή είναι το να γνωρίζουμε τον Πατέρα Θεό στο πρόσωπο του Κυρίου Ιησού Χρίστου. Αυτή η ζωή που ο Πατέρας έθεσε στον Υιό, που είναι ο ενσαρκωμένος Λόγος Του, είναι το φως των ανθρώπων.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (21)

«εν αυτώ ζωή ην...»

Ο Ιωάννης συνεχίζει να αναφέρεται στο Λόγο του Θεού, τον ενδιάθετο, αλλά ταυτισμένο συνάμα με το πρόσωπο του Χρίστου.

Μέσα σ' αυτό το Λόγο του Θεού, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Ιησούς Χριστός, μας λέει ότι «ζωή ην».

Είναι αλήθεια ότι ο Χριστός που γεννήθηκε σαν το προσωποποιημένο Ρήμα και Λόγος του Θεού, είναι η Ζωή του κόσμου, είναι ο λόγος της Ζωής.

Ο Χριστός σαν «λόγος» και η προΰπαρξη του στην πρόθεση του Θεού (20)

«πάντα δι' αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν»

Η φράση αυτή συνεχίζει να αναφέρεται στο Λόγο, πριν γίνει σάρκα, πριν πάρει ανθρώπινη υπόσταση. Άρα αναφέρεται στον ενδιάθετο Λόγο, τον προγνωρισμένο Χριστό μέσα τον οποίο είναι συγκεφαλαιωμένα τα πάντα.

Ο ενδιάθετος αυτός Λόγος, το περιεχόμενο του νου του Θεού, ο σκοπός και το θέλημα Του σχετικά με τη δημιουργία, στην αρχή εκφράστηκε σαν θείο Ρήμα.