Β’ Χρον.ζ:14 και ο λαός μου, επί τον οποίον εκλήθη το
όνομά μου, ταπεινώσωσιν εαυτούς και προσευχηθώσι και εκζητήσωσι το πρόσωπόν μου
και επιστρέψωσιν από των οδών αυτών των πονηρών, τότε εγώ θέλω επακούσει εκ του
ουρανού και θέλω συγχωρήσει την αμαρτίαν αυτών και θεραπεύσει την γην αυτών.
Πολλές φορές έχουμε ακούσει ή έχουμε διαβάσει αυτό το
εδάφιο, αλλά μάλλον δεν το διαβάζουμε προσεκτικά!
Πρόσεξε: αυτό το εδάφιο επικεντρώνεται στο τι είναι λάθος στον
λαό του Θεού, όχι για τους άλλους. Μας καλεί να:
- ταπεινωθούμε
- προσευχηθούμε
- εκζητήσουμε τον Θεό
- επιστρέψουμε από τις πονηρές οδούς μας
Δυστυχώς, συνήθως σπαταλάμε περισσότερο χρόνο γογγύζοντας αντί
να κάνουμε αυτά που λέει παραπάνω. Αυτός είναι ο λόγος που η Γραφή μας
υπενθυμίζει επίσης:
Φιλ.β:14,15 Πράττετε τα πάντα χωρίς γογγυσμών και
αμφισβητήσεων, διά να γίνησθε άμεμπτοι και ακέραιοι, τέκνα Θεού αμώμητα εν μέσω
γενεάς σκολιάς και διεστραμμένης, μεταξύ των οποίων λάμπετε ως φωστήρες εν τω
κόσμω,
Δεν είναι ότι δεν έχουμε πράγματα για να γκρινιάζουμε.
Αλλά σαν παιδιά του Θεού, η γκρίνια δεν είναι μόνο ένας από
τους «κακούς μας τρόπους», αλλά είναι και χάσιμο χρόνου που θα μπορούσαμε να
προσευχόμασταν.
