Ο Βράχος των αιώνων
«...και επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την
εκκλησίαν μου και πύλαι άδου δεν θέλουσιν ισχύσει κατ’ αυτής» (Ματθ.ις:18). Ο Παύλος
μιλώντας για τους Ισραηλίτες την εποχή του Μωυσή έγραψε: «Και πάντες το αυτό πνευματικόν ποτόν έπιον διότι έπινον από
πνευματικής πέτρας ακολουθούσης, η δε πέτρα ήτο ο Χριστός» (Α’ Κορ.ι:4). Τώρα μπορούμε να
καταλάβουμε ότι δεν ήταν ο Υιός του ανθρώπου, το σπέρμα της γυναικός που υπήρχε
τότε, αλλά ήταν η θεότητα του Ιησού που προϋπήρχε. Ο Παύλος λέει ότι ο Χριστός
ήταν τότε εκεί, για να ψάξουμε εμείς το λόγο και να δούμε τι λέει γι’ αυτό το
Βράχο που ήταν μαζί με τους Ισραηλίτες:
·
«Μη φοβείσθε, μηδέ τρομάζετε, έκτοτε δεν σε έκαμα να ακούσης και
ανήγγειλα τούτο; σείς είσθε μάλιστα μάρτυρές μου. Εκτός εμού υπάρχει Θεός;
βεβαίως δεν υπάρχει βράχος, δεν γνωρίζω ουδένα». (Ησ.μδ:8).
·
«Δεν υπάρχει άγιος καθώς ο Κύριος, διότι δεν είναι άλλος πλήν σου, ουδέ
βράχος καθώς ο Θεός ημών» (Α΄Σαμ.β:2).
·
«Ο Κύριος (ΓΙΑΧΒΕ) είναι
πέτρα μου, και φρούριόν μου, και ελευθερωτής μου. Ο Θεός είναι ο βράχος μου,
επ’ αυτόν θέλω ελπίζει» (Β’Σαμ.κβ:2,3).
·
«Ο Θεός του
Ισραήλ είπε προς εμέ, ο Βράχος του Ισραήλ ελάλησεν» (Β’Σαμ.κγ:3).
·
«Ο Κύριος είναι η πέτρα μου» (Ψαλμ.ιη:2).
Δεν υπάρχει ούτε
ένα εδάφιο που να αναφέρεται σε κάποιο άλλο βράχο εκτός απ’ τον ΓΙΑΧΒΕ. Αξίζει
να κοιτάξουμε και τα παρακάτω εδάφια: Δευτ.λβ:4,
15, 18, 30, 31. Ψαλμ.κη:1, μβ:9,
ξα:2, οα:3, 94:22,
95:1, Ησ.να:1.
·
Στον Ησ.η:13,14
βλέπουμε ότι ο ΓΙΑΧΒΕ θα είναι πέτρα προσκόμματος και βράχος πτώσεως και για
τους δύο οίκους του Ισραήλ.
·
Ο Πέτρος είπε ότι «τον Ιησούν Χριστόν τον Ναζωραίον, τον οποίον σείς εσταυρώσατε, τον
οποίον ο Θεός ανέστησεν εκ νεκρών, διά τούτου παρίσταται ούτος ενώπιον υμών
υγιής. Ούτος είναι ο λίθος ο εξουθενηθείς υφ’ υμών των οικοδομούντων, όστις
έγεινε κεφαλή γωνίας» (Πραξ.δ:11).
·
Δες ακόμα Α’
Πετρ.β:4-8.
·
Ο Παύλος εκφράζει την ίδια σκέψη στους Ρωμ.θ:32,33.
·
Είμαστε οικοδομημένοι «επί το θεμέλιον των αποστόλων και προφητών, όντος ακρογωνιαίου λίθου
αυτού του Ιησού Χριστού» (Εφεσ.β:20).
·
«Διότι θεμέλιον άλλο ουδείς δύναται να θέση παρά το τεθέν, το οποίον
είναι ο Ιησούς Χριστός» (Α’ Κορ.γ:11).
Δεν θα μπορούσαμε
να κλείσουμε αυτό το μέρος δίχως ν’ αναφερθούμε ξανά στα λόγια του Κυρίου μας
στο Ματθ.ις:18 όπου είπε: «Και εγώ δε σοι λέγω, ότι σύ είσαι Πέτρος,
και επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου και πύλαι άδου δεν
θέλουσιν ισχύσει κατ’ αυτής». Ξέρουμε ότι «Πέτρος» σημαίνει μια μικρή
πέτρα. Ο Ιησούς δεν εννοούσε ότι θα χτίσει την εκκλησία Του πάνω σ’ αυτή τη
μικρή πέτρα, τον Πέτρο, αλλά πάνω σ’ Αυτόν, τον ακρογωνιαίο λίθο.
Δεν απορούμε
λοιπόν πώς ο Παύλος έγραψε ότι παραλάβαμε «βασιλείαν
ασάλευτον», αφού έχει θεμελιωθεί πάνω στον Ιησού Χριστό, το Βράχο των
Αιώνων, ο οποίος είναι φρούριο και καταφύγιο στην κάθε τρικυμία (Εβρ.ιβ:28
Ησ.λβ:2).
