Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016

Πατέρα...μην κάθεσαι φρόνιμα!



Είναι άραγε πιο σημαντικός ο ρόλος του ενός γονέα από του άλλου;


Πολλοί θα πουν ότι το δέσιμο μιας μητέρας με τα παιδιά της είναι κάτι το μοναδικό και η αγάπη της γι’ αυτά ξεπερνά τα πάντα. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ο πατέρας τα αγαπάει ή τα νοιάζεται λιγότερο, δεν είναι άλλωστε θέμα ανταγωνισμού και νικητή. Ίσως φταίει σε μεγάλο βαθμό και η κατασκευή της κοινωνίας μας και της οικογένειας η οποία έχει ωθήσει τη μητέρα να έχει πιο κεντρικό ρόλο στην «διαχείριση» της οικογένειας και του σπιτιού και τον πατέρα να φέρνει τα.. χρήματα.



Τα τελευταία χρόνια αυτό φαίνεται να αλλάζει, με τους μπαμπάδες όλο και περισσότερο να αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο και μέσα στο σπίτι αλλά και στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους. Πολλές είναι οι έρευνες που υποστηρίζουν αυτήν την στροφή, αποδεικνύοντας ότι τα παιδιά που έχουν πιο στοργικούς μπαμπάδες είναι πιο επιτυχημένα στη ζωή τους και πιο έξυπνα ενώ οι κοινές δραστηριότητες μαζί του τα κάνουν πολύ πιο ευτυχισμένα. Μην ξεχνάμε επίσης ότι η οπτική του πατέρα σε διάφορα θέματα μπορεί να αναπτύξει περαιτέρω την προσωπικότητα των παιδιών με ποικιλία ερεθισμάτων καθώς από τη φύση θα βλέπει διαφορετικά τα πράγματα από την μητέρα.


Ο πατέρας πρέπει να έχει με κάθε πιθανό τρόπο ανάμειξη στη ζωή των παιδιών του, ακόμα και αν δεν ζει κάτω από την ίδια στέγη. Από το να τα αλλάζει όταν χρειάζεται και να τα ταΐζει μέχρι το να βοηθάει στα μαθήματα όταν είναι μεγαλύτερα και να κάνει πράγματα μαζί τους εκτός των καθιερωμένων.


Οι ιδέες είναι πολλές για να έρθουν πιο κοντά και να κάνουν πράγματα, αρκεί να υπάρχει η θέληση. Στην τελική, ευκαιρία είναι να νιώσουν και οι μπαμπάδες πάλι παιδιά χωρίς να είναι ανάγκη να κάτσουν...φρόνιμα! Και δεν μιλάμε μόνο για δραστηριότητες πατέρα-γιου όπως είναι η παράδοση να γίνεται αλλά και πατέρα-κόρης, που όλοι ξέρουμε πόσο ισχυρό δέσιμο έχουν.


Οι επιλογές λοιπόν πολλές. Μπορεί κάποιος να ξεκινήσει από τα πολύ απλά, καθιερώνοντας μια συγκεκριμένη ώρα την εβδομάδα όπου παίζουμε επιτραπέζια με τον μπαμπά ή που ασχολούμαστε με κάτι δημιουργικό όπως ο μοντελισμός,  κάποιο παζλ ή κατασκευές που μας ενδιαφέρουν όλους. Όταν έχει καλό καιρό, αφήνουμε την μαμά στο σπίτι να ξεκουραστεί και εμείς πάμε για πεζοπορία ή –αν είμαστε πιο θαρραλέοι- για αναρρίχηση. Αν μας αρέσουν τα αθλήματα μπορούμε να επιλέξουμε κάποιο που μπορούμε να κάνουμε προπόνηση μαζί ή ακόμα καλύτερα να πάμε να το παρακολουθήσουμε!


Αν βαριόμαστε να μείνουμε κλεισμένοι στο σπίτι, παίρνουμε τα ποδήλατά μας και κάνουμε μακρινές βόλτες ή πάμε για ψάρεμα αν μας βοηθά η τοποθεσία που βρισκόμαστε ενώ αν τα χέρια του μπαμπά «πιάνουν», μπορεί να μας διδάξει μια τέχνη (πχ να φτιάξουμε πράγματα στο σπίτι ή αυτοκίνητο αν κάτι χαλάσει). Επιλογές υπάρχουν και αν τα ενδιαφέροντα μας είναι πιο...πολιτιστικά. Αν τα οικονομικά μας το επιτρέπουν, μια φορά στις 15 μέρες πάμε να δούμε μία ταινία στον κινηματογράφο ή ένα θεατρικό έργο αποκλειστικά με τον μπαμπά. Ενδιαφέρουσα επιλογή είναι επίσης και τα μουσεία, ιδανικά για πρωινές κυριακάτικες βόλτες και ανήσυχα μυαλά αφού προσφέρονται διαφόρων ειδών δραστηριότητες που καλύπτουν και τους πιο απαιτητικούς.


Δεν χρειάζεται να είναι ο μπαμπάς σούπερμαν ή να κάνει κάτι εξωπραγματικό για να συμμετέχει στην ζωή και στην καθημερινότητα των παιδιών του. Αγάπη χρειάζεται, θέληση και καλή επικοινωνία. Ε, και λίγη εξάσκηση εκεί όταν αλλάζει τις πάνες...

Πηγή